Kim yapmış, nasıl yapmış bilmem, Mersin Büyükşehir Belediye Binasına bir saldırı yapılmış ve bu saldırıyı yapan da anlatıldığına göre işten çıkarılan bir elemandır.
Şimdi buradaki konumuz, işçinin niçin çıkarıldığı, kimin çıkarıldığı, işçi, mi haksız idare mi haksız … meselesi değildir.
Mesele bir vatandaşın kamu malına karşı tutunduğu tavırdır. O binanın halka ait olmasıdır ve orada kamuya hizmet verilmesidir.
Bu hiç kimsenin “… ama … “ ile başlayan mazeret üretip kıyısından köşesinden desteklemesine uygun bir konu değildir.
Biz, Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı tarafından MHP’ye oy vermiş işçilerin çeşitli bahanelerle işten atıldığına inanıyoruz. Bu iddiamız doğruysa bu saldırıyı yapan işçinin de MHP’ye oy verenlerden olması düşünülebilir.
Sırf bu sebeple saldırıyı yapan işçiye “siyasi emellerle” arka çıkılmasını da anlayamayız. Anlarız da böyle kafaya itibar etmeyiz.
Eğer MHP’ye oy vermek mevsimsel bir tavır değilse, hiçbir MHP’li kamu malına zarar da vermez vereni de hangi sebeple olursa olsun onaylamaz, amalı mamalı sözler söylemez. Söyler ise ülkücü hareketin geçmişine küfretmiştir. Aramızdan defolup gider.
Biz bu devletin karakollarında işkence görürken aklımıza gelmiyor muydu bir tarafına tekme atmak…
Komünist savcı işkenceye dayalı aldığı ifade ile ipe yollarken elimiz varmıyor muydu dışarıda kafasına sıkmak!
Sakıncalı diyerek yıllarca devlet hizmetinden mahrum bırakılırken, çoluk çocuk aç bilaç yaşama savaşı verirken hükümet konağını kundaklayamaz mıydık?
Alâsını yapardık, alasını…
O zaman neyin nesidir bu şekilde hak aramak?
Var mı onu destekleyip sonra da ben MHP’liyim? Diyebilecek birisi…
Biz günde 20-25 şehit verdiğimiz kan dolu günlerde bile “ tahriklere kapılmayın, hukuk sınırından çıkmayın !” diye feryat eden Alparslan Türkeş’ten öğrendik meşruiyetin değerini…
Hiçbir ülkücü hukuk dışı bir hak arayışının parçası ve destekçisi olamaz. “Olurum” derse nerede durduğunu sorgulamalıdır.
